Trzeci pełnometrażowy film w karierze Ralpha Bakshiego. Znajdziemy tu styl zbliżony do tego znanego już z "Kota Fritza" i "Heavy Traffic", przy jednoczesnym wyeliminowaniu większości mankamentów, które posiadały tamte produkcje. Fabuła nie jest już tylko zlepkiem luźno powiązanych epizodów, całość jest znacznie mniej chaotyczna niż poprzednie dokonania reżysera. Reszta wygląda znajomo: sekwencje z żywymi aktorami mieszają się z animacją, dostaniemy także sporo surrealistycznych obrazów, które zapadają w pamięć (śmierć żony Ojca Chrzestnego chociażby) i psychodelii (sceny "wizyjne", ze tak to określę, zawsze były mocną stroną Bakshiego).
Co do zawartości, to jest "Coonskin" ciętą i nieunikająca dosłowności satyrą na rasizm - co ciekawe, w momencie premiery, większość komentatorów odebrała film jako głęboko rasistowski, co zaowocowało jego bojkotem i marnymi wynikami w kinach. Szkoda, bo to zdecydowanie jedna z najciekawszych i najbardziej dopracowanych pozycji w dorobku twórcy "Władcy pierścieni". Z ciekawostek: w obsadzie (tak żywej, jak i tej "dubbingowej") znajdziemy tutaj m.in. Barry'ego White'a, Scatmana Crothersa i Philipa Michaela Thomasa.